Το Ξυλόκαστρο τα τελευταία χρόνια τείνει όλο και περισσότερο προς την απομόνωση και τη γραφικότητα. Σαν να ζουν σε ένα παράλληλο, δικό τους σύμπαν. Αυτό είναι μια γενική διαπίστωση όχι μόνο από Κορίνθιους (με την ευρύτερη έννοια) αλλά και από αρκετές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες.
Δεν το λένε με αυτά τα λόγια βέβαια, αλλά όταν διαβάζεις για στασιμότητα και αδράνεια διαρκείας δεν απέχει πολύ το πράγμα να πάει και στο γραφικό. Φαίνεται λοιπόν ότι στο Ξυλόκαστρο έχουν βαλθεί να δικαιώσουν αυτές τις εκτιμήσεις.
Οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου γίνονται εδώ και πολύ καιρό σε αίθουσα που παραπέμπει σε σχολική. Οι φωτογραφίες είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Με τα θρανία τους το ένα πίσω από το άλλο, χωρίς ο μπροστινός να βλέπει τι κάνει και τι λέει ο .. «πισινός» του, με χεράκια να σηκώνονται για να λάβουν οι μαθητές-σύμβουλοι το λόγο και με ειδικό βάθρο για να σηκώνονται οι πολίτες-σύμβουλοι-επαγγελματίες ή άλλοι να πουν το .. μάθημά τους.
Και στην έδρα ο δάσκαλος-Δήμαρχος ντυμένος πάντα κομψά να χαριεντίζεται ή να κατακεραυνώνει τους μαθητές-συμβούλους όταν εξετάζονται αναλόγως την περίπτωση. Το μόνο που λείπει είναι ένας πίνακας και ένας χάρακας.
Η απομόνωση από τον υπόλοιπο νομό είναι εξόφθαλμη τη στιγμή που δίπλα στο Κιάτο εδώ και μία 5ετία ακολουθούν πορεία εξωστρέφειας.
Οι ελάχιστες θετικές ενέργειες όπως π.χ. το φεστιβάλ της Ζήρειας ή κάποιες δράσεις του Εμπορικού Συλλόγου Ξυλοκάστρου προέρχονται από εμπνεύσεις πολιτών και όχι από πρωτοβουλίες της Δημοτικής Αρχής και δυστυχώς δεν αντιστρέφουν την εικόνα. Και οι τσούχτρες να ετοιμάζονται να δώσουν πλέον το "τελικό" χτύπημα.
* Κάποιες από τις φωτογραφίες είναι της Μαίρης Νικολοπούλου
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου