Γραφει ο Μιχαλης Μεζινης:Στην καθημερινότητα των επιχειρήσεων συζητιέται συχνά. Στις παρέες και τις συζητήσεις είναι ένα από τα θέματα. Ίσως όχι το πρώτο. Ίσως όχι το πιο σημαντικό αλλά σίγουρα κουβεντιάζεται. «Τι κάνει το Επιμελητήριο για μας; Τι είναι το Επιμελητήριο; Άλλος ένα φοροεισπρακτικός μηχανισμός. Άλλη μια υποχρέωση και τίποτα παραπάνω. Ποιος παίρνει αυτές τις αποφάσεις; Ποιος ρωτάει εμάς;
Μόνο εισφορές εισπράκτορες που έρχονται και χτυπάνε την πόρτα τους και εισπράττουν. Και καμία μέριμνα για τις ανάγκες τους. Λογικές του παρελθόντος. Καμιά καινοτομία, κανένα όραμα.Όμως συνεχίζουν να αναζητούνται απαντήσεις στα ερωτήματα: Γιατί τα επιμελητήρια πρέπει να ακολουθούν ίδιες λογικές όπως εδώ και τόσα χρόνια; Γιατί να μην προσαρμοστούν σε μια νέα πραγματικότητα, και γιατί στο κάτω – κάτω να μην διοικούνται με όρους επιχειρηματικούς – με τη φιλοσοφία που διοικούνται οι επιχειρήσεις μέλη τους;Και γιατί θα πρέπει η αποτελεσματικότητα και η ενεργητικότητα ενός τόσο σοβαρού θεσμού να εξαρτάται αναγκαία και ικανά από την προσωπικότητα ή την προσωπική εμπλοκή του εκάστοτε προέδρου;Αν το πάμε και πιο πέρα – και αυτό είναι το πιο σημαντικό – γιατί να μην ανοίξουμε διάπλατα τις πόρτες στα μέλη μας, να έχουν ένα βήμα και ισότητα λόγου, παρέχοντάς τους το δικαίωμα της δημόσιας ομιλίας ώστε να μπορούν να συνεισφέρουν με τις προτάσεις τους; Οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν αποστραφεί τον φορέα τους και για να τις κινητοποιήσουμε και να τις κάνουμε να έρθουν κοντά στο επιμελητήριο, πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους.
Μόνο εισφορές εισπράκτορες που έρχονται και χτυπάνε την πόρτα τους και εισπράττουν. Και καμία μέριμνα για τις ανάγκες τους. Λογικές του παρελθόντος. Καμιά καινοτομία, κανένα όραμα.Όμως συνεχίζουν να αναζητούνται απαντήσεις στα ερωτήματα: Γιατί τα επιμελητήρια πρέπει να ακολουθούν ίδιες λογικές όπως εδώ και τόσα χρόνια; Γιατί να μην προσαρμοστούν σε μια νέα πραγματικότητα, και γιατί στο κάτω – κάτω να μην διοικούνται με όρους επιχειρηματικούς – με τη φιλοσοφία που διοικούνται οι επιχειρήσεις μέλη τους;Και γιατί θα πρέπει η αποτελεσματικότητα και η ενεργητικότητα ενός τόσο σοβαρού θεσμού να εξαρτάται αναγκαία και ικανά από την προσωπικότητα ή την προσωπική εμπλοκή του εκάστοτε προέδρου;Αν το πάμε και πιο πέρα – και αυτό είναι το πιο σημαντικό – γιατί να μην ανοίξουμε διάπλατα τις πόρτες στα μέλη μας, να έχουν ένα βήμα και ισότητα λόγου, παρέχοντάς τους το δικαίωμα της δημόσιας ομιλίας ώστε να μπορούν να συνεισφέρουν με τις προτάσεις τους; Οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν αποστραφεί τον φορέα τους και για να τις κινητοποιήσουμε και να τις κάνουμε να έρθουν κοντά στο επιμελητήριο, πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους.
Ανοιχτές διαδικασίες λοιπόν. Να πάψουν να αντιλαμβάνονται το Επιμελητήριο ως ένα κλειστό club. Όχι άλλες αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Συμμετοχή τους στη διαδικασία της λήψης των αποφάσεων. Μέσα από πραγματική και όχι εικονική διαβούλευση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.Εμείς στο συνδυασμό μας , συνεχίζουμε να λειτουργούμε διαφορετικά, χωρίς κομματικές, συντεχνιακές, συγγενικές ή φιλικές αγκυλώσεις, με μοναδικό γνώμονα το “αύριο”. Χωρίς κοντόφθαλμα κριτήρια. Χωρίς μίζερες κραυγές και επικλήσεις σε ιδεολογήματα, προσπαθούμε να υπερασπιστούμε το Επιμελητήριο και τα μέλη μας αποτελεσματικά και όχι στα λόγια.
Για τις επιμελητηριακές εκλογές του Δεκεμβρίου απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα προς όλους τους επαγγελματίες και όλους τους επιχειρηματίες του τόπου μας να ενισχύσουν αυτή την αδέσμευτη και ανεξάρτητη προσπάθειά μας. Η πραγματικότητα είναι εδώ, η ανεργία, τα λουκέτα είναι εδώ και στις μάχες που πρέπει να δώσουμε απέναντι σε αυτά δεν περισσεύει κανείς.
Οι πόρτες μας είναι ανοιχτές σε καθέναν και καθεμιά που συμμερίζεται τις ιδρυτικές θέσεις και τους στόχους μας. Ειδικά στους νέους επιχειρηματίες αυτό που ζητάμε δεν είναι απλά την ψήφο τους, αλλά την ουσιαστική συμμετοχή τους και μετά τις εκλογές. Με εκτίμηση Μιχάλης Μεζινης. Υποψήφιος με τον συνδυασμό του Δημήτρη Ραψωματιωτη.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου