Πριν απο 110 ακριβώς χρόνια ο δήμος Κορινθίων, με 14.810 κατοίκους, είχε πληθυσμιακά ως εξής
- Άρρενες 7.345 απ’τους οποίους 4.168 εγγράμματοι και 3.177 αγράμματοι.
- Θήλεις 7.465, απ’τις οποίες 1.889 εγγράμματες και 5.576 αγράμματες.
Συνολικά και στα δύο φύλα: Εγγράμματοι 6.057 και αγράμματοι 8.753.
Σύμφωνα με την απογραφή της 25ης.10.1907,υπήρχαν κι’αυτοί που μιλούσαν: Αρβανίτικα 12 (5 άνδρες, απ΄τους οποίους 1 αγράμματος και 7 γυναίκες -όλες αγράμματες), ιταλικά 4 (2 εγγράμματοι άνδρες και 2 αγράμματες γυναίκες),άλλη ευρωπαϊκή γλώσσα 4 (3 άνδρες και 1 γυναίκα,όλοι εγγράματοι) και 35 «ανεξακρίβωτη» άλλη γλώσσα (20 άνδρες και 15 γυναίκες,όλοι τους αγράμματοι).
Τον δήμο Κορινθίων, με έδρα την Κόρινθο,που ειχε 5.340 κατοίκους,συναποτελούσαν τ’ακόλουθα χωριά και τοποθεσίες: Άγ.Γεράσιμος, Αζίζι, Άσσος, Βέλλο, Βραχάτι, Εξαμίλια, Ζευγολατειό, Ιμπραήμπεη, Καμπερέϊκα, Κεχριές, Κοκκώνι, Κολομπότσι (Λέχαιο), Κυράς Βρύση, Λεύκα, Λιμοχώρι, Μπεκιάνικα, Μπολάτι,Νεράτζα (Τρικαλιώτικα), Ξυλοκέριζα, Παλαιά Κόρινθος, Περιβόλι Τρίπου, Περιγιάλι, Πουλίτσα, Σολωμός, Σουληνάρι,Ταρσινά,Χαλκί, Χασάναγα, Χατζή Μουσταφά και Χατούπι.
Ο ωραιότερος και κεντρικώτερος δρόμος της πόλεως, με 30 μ.πλάτος, ηταν η οδός Σωτήρος (μετέπειτα Νοταρά και ήδη Εθν.Αντίστασης).΄Αλλοι δρόμοι: Της Χαλκιοίκου Αθηνάς (σημερινή Εθνικής Ανεξαρτησίας), Κρανείου (σημερινή Κολοκοτρώνη), Σισύφου (η σημερινή), Περιάνδρου (σημερινή Σωτ. Κροκιδά), Αδειμάντου (η σημερινή), επίσης η σημερινή Σωκρ.Κολιάτσου, η Απ. Παύλου,Αράτου (η σημερινή), Γεωργίου Θεοτόκη (η σημερινή Δαμασκηνού) προς τιμήν του πρωθυπουργού Γ. Θεοτόκη, ο οποίος έκανε την επαρχία νομό και επέσπευσε τη λειτουργία του Πρωτοδικείου Κορίνθου το 1901.
Στην τελευταία αυτή οδό ησαν το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» του Π. Πελοπίδα, το τηλεγραφείο και το ταχυδρομείο. Η απόσταση του ξενοδοχείου αυτού, οπως και των κατέναντι κειμένων καφενείων Αντ. Βλάσση και (λίγο μετέπειτα) του Χρ. Λαρσινού (και τα δύο επι της οδού Σωτήρος) μέχρι την πλατεία Αμαλίας δεν ξεπερνούσε τα δέκα βήματα.
Η Κόρινθος, με την είσοδο του 1908,είχε ν’αντιμετωπίσει: Στη Βόχα έλλειψη αρδευτικού ύδατος και στην πόλη πρόβλημα πόσιμου νερού, οργανωμένο λιμάνι, ανάπτυξη του φωτισμού, επισκευή των δρόμων, επέκταση των δενδροστοιχιών, ίδρυση μονίμου στρατοπέδου (ενω υπήρχε στρατώνας για τον οποίο ο Χαρ.Τρικούπης ειχε δαπανήσει ποσό
δραχμών 150.000) καί άλλα.
Κύριο προϊόν του δήμου ηταν η σταφίδα,ύστερα το λάδι, τα δημητριακά, οι ξηροί καρποί και το μετάξι. Τα σιτηρά μάλιστα το 1907 σε όλο τον δήμο ανήλθαν σε 1.542.000 οκάδες,που κατανέμονταν ως ακολούθως:
Κόρινθος 55.000, Παλαιά Κόρινθος 125.000, Εξαμίλια, Ξυλοκέριζα και Κεχριές μαζί 469.000,Σολωμός 11.000, Περιγιάλι και Κολομπότσι μαζί 40.000, Ζευγολατειό 420.000,Σουληνάρι 19.000, Βέλλο και Νεράτζα μαζί 12.000, Λιμοχώρι 16.000, Ταρσινά 45.000, Ιμπραήμπεη 100.000, Πουλίτσα 80.000, Κοκκώνι 5.000, Χασάναγα 55.000, Χατζημουσταφά 22.000, Μπολάτι 11.000,Βραχάτι 22.000, και Χαλκί 35.000.
Αλλά δραστηριοποιούνταν και οχι λίγοι επιτηδευματίες, έμποροι,επιστήμονες κ.λπ επαγγελματίες,οπως, αλευροπώλες, εξαγωγείς ελαίου και δερμάτων, διασκευαστές αμαξών, αμπαδορράφτες, μυλωνάδες, παραγγελιοδόχοι αρτοποιοί, βιβλιοχαρτοπώλες-τυπογράφοι, γιατροί,δικηγόροι, δικαστικοί κλητήρες, ελαιοτριβείς, εμποροπαντοπώλες, επιπλοποιοί, εργολάβοι, εστιάτορες, εργοστασιάρχες (κονιάκ και οίνου), κουρείς, λευκοσιδηρουργοί, ξενοδόχοι (ύπνου), ξυλέμποροι, οινοπνευματοποιοί, ποτοποιοί,επιπλοποιοί, ράφτες, ράπτριες (μοδίστες), σιδηρουργοί,σταφιδέμποροι, συμβολαιογράφοι, υποδηματοποιοί,υφασματέμποροι, υφαντές,φαρμακοποιοί, ωρολογοποιοί κ.ά.
Μέσα στο 1908 θ΄αφιχθεί στην πόλη μας απ΄το Δερβένι ο εκ Τριπόλεως την καταγωγή πτυχιούχος καθηγητής ξένων γλωσσών Λύσσανδρος Μαχαιράς, ο οποίος, με την πάροδο του χρόνου ανθρωπόφοβος μέχρι λοιδορίας, είχε επι δεκαετίες εκατοντάδες μαθητές στ’ Αγγλικά,Γαλλικά κ.ά.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου