Στις μέρες μας με τα τελευταία γεγονότα εδώ και 4 χρόνια ίσως και παραπάνω ο Ελληνικός λαός και κυριότερα η νεολαία εκτιμούν και σέβονται τα ήθη, έθιμα την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας σε μεγαλύτερο βαθμό από το παρελθόν.
Αυτό το γεγονός το είδαμε και στα συλλαλητήρια κατά της συμφωνίας των Πρεσπών , το είδαμε και στην δολοφονία του Κώστα Κατσίφα κ.α. Επίσης παρατηρήθηκε και από τα social media περισσότερο και από τα ΜΜΕ ότι ο κόσμος ήταν περισσότερος από τα προηγούμενα συλλαλητήρια για την συμφωνία των Πρεσπών (και δεν ήταν 60.000… αυτά ίσως ήταν τα σημαιάκια και οι σημαίες που κρατούσε ο κόσμος), εδώ όμως μπαίνουν και κάποια ερωτήματα:
Αγαπούν όλοι την Ελλάδα ή υπάρχουν και κάποιοι που θέλουν να βγάλουν κέρδος με αφορμή αυτή την κατάσταση που επικρατεί ; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Μήπως οι περισσότεροι είναι πατριδοκάπηλοι ή αληθινοί πατριώτες; Και αυτές οι ερωτήσεις που είναι συχνές στην καθημερινότητα μας σε βάζουν σε σκέψεις, σε άλλους δημιουργούν μια διχόνοια μεταξύ τους κ.α , έτσι σιγά σιγά γεννιέται και η προπαγάνδα.
Δυστυχώς όμως ο κόσμος μπαίνει σε δύο κατηγορίες και αυτή είναι πραγματικότητα τόσο στον πολιτικό κόσμο όσο και στους απλούς πολίτες αυτής της χώρας, οι κατηγορίες είναι οι πραγματικοί πατριώτες που αγαπούν και σέβονται την πατρίδα τους και οι πατριδοκάπηλοι που σε αυτούς εντάσσονται και οι κερδοσκόποι. Ας ξεκινήσουμε από τους πατριδοκάπηλους, πατριδοκάπηλοι δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που θα σκεφτείτε οι περισσότεροι (το πρώτο πράγμα στο μυαλό μας είναι οι πολιτικοί αυτής της χώρας) αλλά υπάρχουν και ανάμεσα μας, σε εμάς τους απλούς πολίτες και άνθρωποι της διπλανής πόρτας που ίσως σε μερικούς από εμάς να μην πηγαίνει ο νους , ανεξαρτήτου ηλικίας, η πατριδοκαπηλία δεν έχει ηλικία!
Πως αλλάζει αυτό; Δεν αλλάζει πολύ απλά, δεν μπορείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο ο οποίος είναι μηδενιστής στην ζωή του, τον ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός του και το προσωπικό συμφέρον και να έχει άφθονο χρήμα στην ζωή του, δεν τον ενδιαφέρει ο συνέλληνας του, δεν τον ενδιαφέρει η ιστορία του τόπου του, το βλέπει ένα απλό βιβλίο εικονογραφημένο με στρατιώτες και αξιωματικούς. Η θρησκεία πάλι του φαίνεται ως μία απλή υποχρέωση κοινώς «για τα μάτια του κόσμου» δεν θα κρίνω φυσικά κανέναν για τα πιστεύω του, ο καθένας πιστεύει όσο θέλει και αν θέλει αυτό είναι προσωπικό του καθένα από εμάς, αν και η πίστη δεν είναι μόνο το να πας να ανάψεις ένα κεράκι και να κάνεις τον Σταυρό σου, είναι να το πιστεύεις μέσα σου, στην ψυχή και στην καρδιά σου, αυτό βέβαια δεν σε κρίνει απαραίτητα πατριδοκάπηλο, απλά όταν πας στην εκκλησία για να σε δει ο κόσμος αυτό είναι πρώτα απ΄όλα ασέβεια και κοροϊδία για τα Θεία μας και δεύτερον για τον εαυτό σου. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα που θα το αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή φυσικά.
Πατριδοκάπηλος μπορεί να κριθεί και κάποιος ο οποίος κατακρίνει τον πατριώτη ως φασίστα,( θα μιλήσουμε και στην συνέχεια για αυτά τα δύο) τον φτωχό βιοπαλαιστή που παλεύει καθημερινά να βγάλει το ψωμί του για την οικογένεια του κι αυτόν πάλι τον κατακρίνει. Δεν θέλει να ακούει τραγούδια υπέρ της πατρίδος και συνθήματα γιατί τα θεωρεί ακραία και φασιστικά, δεν θέλει γενικότερα να ακούει να βλέπει πράγματα και γεγονότα που αφορούν τους συνέλληνες του και την ίδια του την χώρα, απλά παίζει θέατρο και προσποιείτε ότι πονάει τον λαό και την χώρα του. Τον ενδιαφέρει μόνο το προσωπικό του συμφέρον τίποτα άλλο, ένα τέτοιο και ζωντανό παράδειγμα ήταν οι 153 βουλευτές που ψήφισαν την συμφωνία των Πρεσπών και δεν είναι μόνον αυτοί, αυτοί ήταν οι «επίσημοι» πατριδοκάπηλοι που πούλησαν την ιστορία για να πάρουν χρήματα για να μεγαλώσει η τσέπη τους, αυτοί βέβαια κατατάσσονται και στην κατηγορία ανθέλληνες, αλλά εάν πάμε σύμφωνα με τα λεγόμενα τους ότι «ψηφήσαμε την συμφωνία για το καλό της πατρίδος» είναι πατριδοκάπηλοι διότι αυτή η συμφωνία δεν ήταν προς όφελος ούτε του ελληνικού λαού, ούτε για την ίδια την χώρα μόνο καθαρά δικό τους συμφέρον.
Ο πατριώτης πάλι είναι μια παρεξηγημένη κατηγορία γιατί την παρομοιάζουν με τον φασισμό και τον Χιτλερισμό, πατριώτης= φασίστας, εθνικιστής = Χιτλερικός, αυτές είναι οι γνωστές ταμπέλες στην χώρα μας που στην ουσία προσβάλλουν το άτομο το οποίο θα έδινε και την ψυχή του για την χώρα μας, ο κόσμος δυστυχώς δεν είναι και τόσο ενημερωμένος σε αυτούς τους όρους των λέξεων κι εγώ δεν έχω τελειώσει πανεπιστήμιο ξέρω όμως να ξεχωρίζω τις έννοιες των λέξεων. Ο Χιτλερισμός για παράδειγμα είναι η μέρα με την νύχτα με τον πατριωτισμό, άλλα έκανε ο Αδόλφος Χίτλερ στην Ευρώπη και στον κόσμο και άλλα κάνει ο πατριώτης.
Ο πατριώτης δεν έχει την πρόθεση να σκοτώσει τον συνέλληνα του επειδή δεν συμφωνεί μαζί του ούτε θα του πει «όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εχθροί μας» αυτό δηλαδή που έκανε ο Χίτλερ στους Γερμανούς με την Γκεστάπο, αυτό το κάνει μόνο μια ημερίδα δυστυχώς ατόμων παγκοσμίως που θαυμάζουν τα έργα της τότε Ναζιστικής Γερμανίας και προσκυνούν τον «Φυρερ» τους. Δεν θα σταθώ σε αυτό, ο πατριώτης δεν έχει καμία ανάμιξη με πολεμικές μηχανές και δολοφόνους του παρελθόντος και του μέλλοντος, το να αγαπά κάποιος την πατρίδα του δεν είναι κακό και δεν έχει επίσης και καμία ανάμιξη με τον φασισμό, ο φασισμός είναι αυτό που ζούμε τις σημερινές εποχές , εποχές 21ης Απριλίου αυτός είναι ο φασισμός… διατάζουμε και αποφασίζουμε, ο πατριώτης είναι δημοκράτης όσο και περίεργο να φαίνεται σε μερικούς, δεν είναι όλοι ακραίοι! Του πατριώτη του αρέσει η ελευθερία λόγου και γι’αυτό αγωνίζεται, αγωνίζεται για να γλυτώσει την πατρίδα του από τον βούρκο και την εκμετάλλευση από ξένους παράγοντες, αγωνίζεται για την οικογένεια και τα παιδιά του, σέβεται την οικογένεια, την θρησκεία, τον τόπο του και την ιστορία του! Σέβεται και τα αγαπάει και δεν ντρέπεται για αυτό.
Ο πατριωτισμός δεν είναι ντροπή, οι ανθέλληνες προσπαθούν να το περάσουν έτσι στον κόσμο και οι πατριδοκάπηλοι ότι ο πατριωτισμός είναι ακραίο και κακό και αν το θέσουμε και διαφορετικά σχεδόν το 80% του κόσμου είναι εθνικιστές (όχι πολιτικά) και ανάμεσα τους ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά, αυτό σημαίνει ότι όλος αυτός ο κόσμος είναι ακραίος και κακός; Δεν το νομίζω, δεν είδα κανέναν ηλικιωμένο να σκοτώνει κανέναν σε καμία πατριωτική συγκέντρωση ούτε κανένα παιδάκι 4 και 10 και παραπάνω ετών να σκοτώνει και να καίει (δεν μιλάω για τους παρακρατικούς, αυτοί πάντα είναι το αγκάθι του κράτους, βέβαια εάν δεν συντονιστεί το κράτος αυτό το αγκάθι δεν θα βγει).
Αντί λοιπόν να κατακρίνουμε τον πατριωτισμό καλό είναι να τον αγκαλιάσουμε, αν θέλουμε να καταστρέψουμε την πατριδοκαπηλία και το παρακράτος θα πρέπει όλοι οι Έλληνες να γίνουμε μία γροθιά και δεν μιλάω ως πολιτευόμενος μιλάω ως Έλληνας γιατί στην πολιτική ζωή σήμερα είμαι αύριο ίσως να μην είμαι, Έλληνας όμως θα παραμείνω ακόμα και μεταθάνατον, αυτό θα πρέπει να το σκεφτόμαστε καθημερινά ότι ήμαστε Έλληνες και δεν φοβόμαστε ούτε ντρεπόμαστε, θα πρέπει να ήμαστε υπερήφανοι και για την πλούσια χώρα μας, την πλούσια ιστορία μας και την αληθινή θρησκεία μας. Να μην αφήσουμε κανέναν παράγοντα (φυσικό ή τεχνητό) να μας καταστρέψει τα πιστεύω μας, την ψυχή μας και την αγάπη μας για την Ελλάδα.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Παπαχρήστου
Υποψήφιος Νομού Κορινθίας με την Ελληνική Λύση.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου