Πριν από κάποιους μήνες χρειάστηκε να αντικαταστήσω κάποιο "δημόσιο έγγραφο" που κατείχα με άλλο. Η διαδικασία ήταν εντελώς τυπική. Καταθέτεις το παλαιό έγγραφο μαζί με τα σχετικά δικαιολογητικά και σου εκδίδουν νέο.
Ο συνολικός χρόνος περαίωσης λογικά δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα λίγα λεπτά και θα αρκούσε μία και μόνο επίσκεψη στην αρμόδια υπηρεσία, που εδρεύει στην Κόρινθο. Επειδή όμως δεν υπήρχε βία, αποφάσισα να καταθέσω το αίτημα στο τοπικό ΚΕΠ (Ζευγολατιό Κορινθίας).
Ρώτησα πόσος χρόνος θα χρειαστεί να περιμένω, μου απάντησαν "περίπου έναν μήνα, αλλά μην αγχώνεστε, θα σας πάρουμε εμείς τηλέφωνο όταν φτάσει το έγγραφο". Έφυγα ήσυχος. Αφού πέρασαν 37 μέρες, αποφάσισα να ρωτήσω για την τύχη του αιτήματός μου γιατί δεν με είχαν πάρει τηλέφωνο ακόμη.
Μου απάντησαν, από το ΚΕΠ, ότι ακόμη δεν έχει έρθει το αναμενόμενο (από την Κόρινθο θυμίζω). Λογικά, και δεδομένου ότι δεν μου δημιουργούσε κάποιο πρόβλημα, θα περίμενα στωικά επ' αόριστον. Σημειώνω ότι η διαδρομή από Ζευγολατιό μέχρι Κόρινθο είναι μόνο 12 χλμ... Έτσι αποφάσισα να μην καταπιώ την τόση καθυστέρηση και να "σκαλίσω" το θέμα.
Έστειλα λοιπόν επιστολή στο αρμόδιο υπουργείο και, αφού τους παρατήρησα ότι ο χρόνος των 37 ημερών για μια διαδρομή Ζευγολατιό - Κόρινθος - Ζευγολατιό είναι απαράδεκτος, ζήτησα εξηγήσεις. Μου απάντησαν σε άψογο υπαλληλικό ύφος, με σφραγίδες και πρωτόκολλο, μετά από 10 μέρες.
Ομολογώ ότι χάρηκα που επιτέλους μια δημόσια υπηρεσία έδειξε ενδιαφέρον για το πρόβλημα ενός πολίτη. Εν τω μεταξύ το αργοπορημένο έγγραφο είχε φτάσει στο ΚΕΠ και το είχα ήδη παραλάβει. Συνολικός χρόνος καθυστέρησης 45 μέρες.
Σύμφωνα με το απαντητικό του υπουργείου, θα έπρεπε η αρμόδια διεύθυνση να ερευνήσει το θέμα και να ενημερώσει και μένα και το υπουργείο. Εννοείται ότι περιμένω ακόμη την απάντηση.
Πριν από λίγες μέρες συνάντησα έναν γνωστό μου που δουλεύει σε ΚΕΠ στην Αθήνα. Δεν φάνηκε να εκπλήσσεται. Τα ΚΕΠ, μου είπε, τα αντιμετώπισαν οι δημόσιες υπηρεσίες από την αρχή εχθρικά.
Ο λόγος είναι ότι έχασαν την επαφή με τον πολίτη - πελάτη και έτσι έχασαν και την ευκαιρία για "γρηγορόσημα". Έτσι "τα αιτήματα που τους στέλνουμε τα διεκπεραιώνουν πάντα τελευταία. Αντίθετα, προωθούν αιτήματα που τους φέρνουν εταιρείες"...
Είναι αλήθεια ότι τα είχα ξανακούσει αυτά στο παρελθόν, αλλά πίστευα ότι πλέον το πρόβλημα είχε ξεπεραστεί. Φευ, το κακό Δημόσιο παραμένει εσαεί κακό, δυσφημώντας και όσους υπαλλήλους και υπηρεσίες προσπαθούν να κάνουν ευσυνείδητα τη δουλειά τους.
Λεωνίδας Στεργιόπουλος
Βραχάτι Κορινθίας
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου