του Ματθαίου Ανδρεάδη
δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα "Πολίτης" στις 2/5/2008, τ. 255, σ.3
Από παλαιά οι κάτοικοι της Κορίνθου είχαν το συνήθειο,όπως, άλλωστε, όλοι στην Ελλάδα,τα παράπονά τους για διάφορα θέματα να τα υποβάλλουν στο δήμαρχο.
Το 1908 τους πολίτες Κορίνθου βασάνιζε,εκτός των άλλων, ένα πολύ ζωτικό ζήτημα. Γι΄αυτό διαμαρτυρόμενοι απευθύνονταν στο δήμαρχό τους:
«΄Ολα σας τα μέχρι τούδε έργα λαμπρά κ. Δήμαρχε (σημ.Αναστ.Αναγνωστόπουλε), αλλά έν ή δύο ουρητήρια δεν είναι δυνατόν να κατασκευάσητε ή δεν ενοχλήσθε από τους ουρούντας κάτωθεν αυτών των παραθύρων της Δημαρχίας και εν τη κεντρικωτέρα πλατεία της πόλεως;».
Κάλεσε, λοιπόν, ο δήμαρχος το δημοτικό συμβούλιο, που ανάμεσα σέ άλλα και με εισήγησή του, αφού διόρισε εξελεγκτική επιτροπή απαρτιζόμενη απ΄τους συμβούλους Αθανασ.Βουδούρη, Γεώργιο Γεωργίου, Ιωάννη Καρβούνη και Θεοφάνη Αθανασίου για να ελέγξει τον απολογισμό του 1907, ψήφισε και χίλιες δραχμές για την ανέγερση στην πλατεία Αμαλίας (Φλοίσβος) μεγάλου περιφερειακού ουρητηρίου «κατά το υπόδειγμα των αθηναϊκών τοιούτων».
Η κατασκευή του πάντως θ΄αργούσε ν΄αρχίσει. Με καθυστερήσεις, ωστόσο, αναγγέλθηκε τελικά, οτι θ΄αρχίσουν να κατασκευάζονται και «μέγιστον ευρωπαϊκόν ουρητήριον πλησίον της ειρημένης πλατείας, ού η δαπάνη θέλει φθάσει τας επτά χιλιάδας περίπου δραχμάς και ρείθρα εκ σκληρών κυβικών λίθων εις διάφορα σταυροδρόμια της πόλεως, ίνα μη σχηματίζωνται του λοιπού τέλματα εν αυτοίς εν καιρώ βροχής».
Ταυτόχρονα δε ψηφίστηκε και «κονδύλιον χιλίων δραχμών ως πρώτη δόσις δια την ανασύστασιν της φιλαρμονικής της πόλεως».
Η ανασύσταση της φιλαρμονικής έγινε όταν εξασφαλίσθηκε η ετήσια μισθοδοσία του μουσικοδιδασκάλου, καθώς και η δωρεάν παραχώρηση οικήματος για τις ανάγκες της.
Επιτροπή δε από επαγγελματίες της πόλης, υπό την προεδρία του δημάρχου άρχισε τους σχετικούς εράνους.
Στους οποίους, ανάμεσα σε άλλους, πρόσφερε και ο δικηγορικός σύλλογος Κορίνθου 500 δραχμές περίπου, ποσό στο οποίο έγινε σκέψη να προσθέσουν και οι δικηγόροι ατομικά και άλλες οκτακόσιες δραχμές, ώστε το συνολικό ποσό να υπερεπαρκέσει για την αγορά των μουσικών οργάνων απ΄το Μιλάνο της Ιταλίας.
Μουσικοδιδάσκαλος ορίσθηκε ο Κορίνθιος Ανδρέας Ντόλας,που επί χρόνια διηύθυνε τη φιλαρμονική Άργους.
Παράλληλα,το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε την περίφραξη της κεντρικής πλατείας της πόλης «δαπάναις και επιμελεία του δήμου», με συρματοπλέγματα για να εκλείψουν έτσι απ΄ τη δασόφυτη αυτή πλατεία οι ακαθαρσίες και η ακοσμία.
Στην Κόρινθο την εποχή αυτή άρχισαν και οι εργασίες οικοδομήσεως τεσσάρων νέων οικοδομών ανάμεσα στις οποίες και αυτή του δημάρχου Αν.Αναγνωστόπουλου.
Την οικοδομή αυτή ο δήμαρχος Κορίνθου ανήγειρε σε οικόπεδο που είχε αγοράσει, με οικία,τ ο 1905 απ΄τους κληρονόμους του Δημητρίου Μάρκ.Μπότσαρη ή Βότσαρη, υπουργού του ΄Οθωνα, ο οποίος πέθανε στα Πατήσια το 1871.΄
Ησαν δε κληρονόμοι του Δ. Βότσαρη, τα παιδιά του Κων/νος και Αθανάσιος (ο πρωτότοκος γιός του Μάρκος,μαθητής της σχολής Ευελπίδων πέθανε σε ηλικία 19 μόλις ετών στον Πειραιά την 1η Δεκεμβρίου 1972), οι έγγαμες θυγατέρες του Αιμιλία Νικ. Δράκου και Χρυσούλα Γεωργ.Προβελέγγιου (απόγονος της οποίας υπήρξε ο κατά το έτος 1999 αποβιώσας διάσημος αρχιτέκτων Αριστομένης Προβελέγγιος,όπως ο ίδιος σε συνέντευξή του διηγήθηκε την 7η 11.1991 στο «άλλο Βήμα της Κυριακής») και τα άγαμα κορίτσια του Αικατερίνη, Αθηνά και Ευφροσύνη.
Σημειώνεται εν προκειμένω, οτι στο σπίτι αυτό του Δημ.Βότσαρη (που ήταν το μόνο περιουσιακό του στοιχείο στην Κορινθία και βρισκόταν στη νοτιοδυτική διασταύρωση των οδών σήμερα Κύπρου και Απ.Παύλου, ήδη πολυκατοικία κατασκευής του αείμνηστου πολιτικού μηχανικού Αργύρη Γκίλλα), κατοικούσε χαριστικά με την οικογένειά του, επί σειρά ετών και μέχρι το θανατό του το 1900, ο κουνιάδος του Ιωάννης Ν.Δεληγιάννης (1824-1900) βουλευτής Κορινθίας μέχρι τέλους απ΄το 1859, πρόεδρος της Βουλής (Μάϊος 1873-Φεβρουάριος 1874) και υπουργός Εσωτερικών για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα (Νοέμβριος–Δεκέμβριος 1876) στην κυβέρνηση Επαμ. Δεληγιώργη.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου